قلم - نجیب الله کریمی

قلم یار دیرین من است. نزدیک به بیست و چهار سال می‌شود که با هم دوست هستیم. در طی این سال‌ها، روزهای کمی را می‌توان پیدا کرد که در آن با قلم سروکار نداشته‌ام. امروز دیدن این قلم‌ها توجه‌ام را جلب کرد. قلم‌هایی‌که در طی دو ترم (سمستر) درس‌های دکتری استفاده شده است. وقتی‌که آنها را دیدم، لحظه‌ای به فکر فرو رفتم و با خود گفتم اصلاً مهم نیست که انسان با قلم کجا می‌رسد و یا قلم انسان را به کدام سمت سوق می‌دهد، همین‌که قلم باشد و فرصت نوشتن، خود خوشبختی است. منبع